درست مثل اين خونه هايی که باکارتهای پاسور درست می کنن، می مونه
خيلی باشکوه و خوشگله، ولی با کوچکترين حرکت اشتباهی می ريزه
پوف ...
و ديگه هيچی ازش نمی مونه...
درست کردنش انرژی و تمرکز می خواد، بايد آروم و با دقت يکی رو روی اونيکی بزاری . ولی خراب کردنش به راحتی يه نفس کشيدن اشتباه يا يه پوف ِ بلنده و بعد هيچی...
چرا هميشه فقط فکرای بده که زود به حقيقت می پيونده؟
- نه بچه جون من ديگه حوصله درست کردن اون خونه رو ندارم، باز می يای و رد می شی و دستت تو اشتباهی تکون می دی، می ريزه...
با ورق بايد بازی کرد، به درد خونه درست کردن نمی خوره.
The normal girl 