The normal girl
|
رويا |
|
Thursday, September 02, 2004
کلی امروز یعنی الان ذوقذه شدم ، تو اورکات کلی گروه پیدا کردم از کارتونهایی که خیلی دوست دارم مهمترينشون بامزی ، واتو واتو و از همه خنده دارترشون شوید و جعفری اينا دقیقا یادآور کودکی من هستن انگار با دیدن دوبارشون همه لحظهه های قشنگ و دوست داشتنی کودکی رو می تونم دوباره داشته باشم ، همه رویاهامو که دست یافتن بهشون خیلی آسون بود
چون هنوز بهم نگفته بودن رویا پردازی کاربدیه ، بده آدم همش رو ابرا باشه. نگفته بودن باید بيام رو زمین و باور کنم که دنیا می تونه همیشه ساده و راحت و قشنگ نباشه آدما می تونن باهم دوست باشن نه برای دوستی بلکه برای منافعی که دارن برای خوشی خودشون نه خوشی تو اونموقع دنیا بهتر بود کوچیک و ساده و خوب مثل کارتونهایی که می دیدیم، يا به قول شاعر: همون شهری که قد خود من بود از این دنیا ولی خیلی بزرگتر نه ترس سایه بود، نه وحشت باد نه من گم می شدم نه یک کبوتر ... دیدن دوباره این کارتونا خیلی خوشحالم کرد خیلی مرسی اورکات خوش بگذره
|
|